Gabrielle Westra, vierdejaars student Schilderen doet de zomeracademie aan de Academy of Art in Florence en schrijft af en toe een verslag van haar wederwaardigheden.
Week 1 (juli 2013):
‘Vol verwachting gaan we 1 juli naar school in het warme en mooie Florence. We zullen les krijgen van Maureen Hyde en haar assistente Simone Moritz. We hebben een groep van tien mensen met veel jongeren. De eerste les is een introductie en de tweede les werd er alleen uitgelegd. Ik word ongeduldig. Wanneer gaan we beginnen? Het is een tergend langzame start. Het uitpakken van een doosje olieverf wordt al als een feest ervaren en je bent een half uur een puntje aan je houtskooltje aan het schuren. I like to enjoy the moment they say. De voorbereiding is een soort meditatie, vinden ze. Dit alles geeft aan hoe grondig en perfectionistisch hun manier van schilderen is. Ook de ezel wordt heel precies neergezet. Niks gaat heel snel of vlug. Alles wordt goed voorbereid.
Allereerst maakten we een potloodschetsje waarmee kennis maakten met de Sight-Size methode. Je plaatst je ezel zo dat het model vanaf een afstand precies op je papier past. Met een touwtje dat je tussen het model en je papier houdt meet je alles. Door belangrijke punten aan te geven door die metingen kun je het model eigenlijk tekenen door de punten te verbinden met een lijn. Dit zijn dus even wat anders dan onze bekende vijf-minuten-schetsen. Door het snelle schetsen van ons leer je wel eerder een figuur uit je hoofd tekenen en de verhoudingen aan te voelen. Het meten is even wennen, maar je komt wel tot een perfecte kopie van het model.
Het resultaat van de eerste week is dat je model in grisaille op je doek staat, nadat je het doek geprepareerd hebt. Het prepareren wordt ook goed uitgelegd. De beste materialen worden gebruikt en aangeraden voor een zo lang mogelijke levensduur. Het prepareren schept een band tussen jou je doek zeggen ze. Grisaille schildering wordt helemaal in rauwe omber opgezet. Het is een tonale studie in abstracte vlakken.
Als afsluiter van de week hadden we een etentje in een paleistuin. Daar ontmoeten we alle docenten en leerlingen en wordt ons verteld dat ze na drie jaar een erkende Universitaire Amerikaanse opleiding zijn geworden. Dat klinkt uitnodigend.’
Week 2 (juli 2013)
Na een heerlijk eerste weekend in Florence beginnen we weer fris met schilderen. De school is heel gedisciplineerd. Het model staat stipt op tijd en dan moet je al klaarstaan met je spullen en palet. De vaste plek, waar de ezel door middel van tape op de grond staat, werkt heel fijn. De grisaille op het doek laten we eerst even staan en we gaan een kleine kleurenstudie maken. Je tekent het model op een klein geprepareerd doekje. Hier gaat het even niet om verhoudingen, maar puur om tonale verschillen. Op deze academie vinden ze het tekenen heel belangrijk. Schilderen is tekenen zeggen ze. Eerst alle verhoudingen en de anatomie perfect en dan is alleen de tonaliteit belangrijk. Als dat goed is, klopt je schilderij al en kun je daarna de verschillen in warm en koud gaan toepassen. Het spelen noemen ze dat. We krijgen eerst een uitgebreide uitleg over je palet. We werken met een beperkt palet van vier kleuren, maar je mengt meteen acht warme en acht koude tinten. Ook maak je vier secundaire kleuren aan. Zo heb je dus al heel veel kleuren op je palet liggen en voor elk kleurtje gebruik je een andere kwast. Met ander woorden, je hebt soms wel achttien penselen in je hand. Er wordt ook uitgelegd hoe je je palet weer schoonmaakt en hoe je je kwasten moet behandelen. Er wordt zelfs uitgelegd hoe je je kwasten het beste vasthoudt tijdens het schilderen. Ik heb me laten verleiden een speciaal uitgebalanceerd, Florence palet te kopen. Deze is zo in balans dat je hem niet meer hoort te voelen ook al schilder je uren, maar misschien knijp ik door mijn enthousiasme zo hard dat ik toch een gevoelloze duim krijg. Fantastisch souvenir van dit avontuur. De kleurenstudie begin je ook met een grisaille in rauwe omber. De tweede stap is dat je de schaduwvormen gaat schilderen. Hiervoor gebruiken we twee tinten bruin, omdat ons licht van buiten koel is. Je besteedt vrij weinig tijd aan de schaduw en veel tijd aan de lichtzijde van het model. Het is heel fijn om alle tinten licht in goede hoeveelheden al op je palet te hebben.
Op donderdagochtend hebben we een excursie naar het Uffizi museum met een fantastische gids. Deze heeft heel veel kennis van de kunsthistorie maar boeiend genoeg ook een uitgebreide verftechnische kennis. Welke materialen de oude meesters gebruikten en welke we nu het beste kunnen gebruiken. Het hoogtepunt van het Uffizi zijn natuurlijk de Botticelli schilderijen en drie werken van Caravaggio, maar er hangen ook Nederlandse toppers zoals Gerard van Honthorst. Daar heb ik onze klasgenoten natuurlijk trots op gewezen.
Deze fijne week sluiten we af met een feestje bij een klasgenoot, die een appartement heeft met een prachtig uitzicht op de Ponte Vecchio waar we vanaf het dak genieten van de zonsondergang.