De beginfase van Pier+Horizon van Paul de Kort
zoals het er nu in het Zwarte Meer bijligt.
copyright: www.deviantart.nl
In de tijd dat ik als opgroeiende jongen een etaleursopleiding volgde, probeerde ik de grijze etalagevloer artistieker te maken door steeds vier smalle strookjes van wit etalagekarton naast elkaar te leggen. Niet saai kaarsrecht, maar speels, dus een beetje schuin ten opzichte van het strookje links of rechts. De chef van de damesmodeafdeling kwam langs, keek met gefronste wenkbrauwen naar de strookjes en legde ze toen keurig netjes evenwijdig van elkaar. Hij had geen oog voor de kunstzinnigheid van de verstoorde orde. En daarmee geen idee van wat kunst is. Kunst is verstoorde orde. Dan hebben we het natuurlijk niet over een zorgvuldig geconstrueerd stilleven waarin wordt getracht de orde juist te vervolmaken, maar over moderne kunst. Door van de strookjes het getal 1111 te vormen, het nummer van deze aflevering van Visualia, oogde het voor de chef damesmode weer bekend en vertrouwd.
Toen begin jaren ’70 de eerste Land-Art objecten de museumzalen vulden, vonden veel mensen dat ook maar een rommeltje, al die zandhopen en takkenbossen op de vloer. Zo verstoorde de Groninger kunstenaar Han Jansen (1931-1997) ons beeld van het Waddengebied door kleur toe te voegen aan het stromende water.
In dat licht is Land-Art pure kunst. Land-Art verstoort de natuur, een landschap, een waterplas, met iets dat wordt toegevoegd, een spoor, een gat of een heuvel. Er zijn nog steeds Land-Art kunstenaars actief, zoals Piet Slegers met zijn ‘Aardzee’ bij Zeewolde of Daniël Libeskind met zijn ‘Garden of Love and Fire’ in een polderlandschap bij Almere. Op dit moment verrijst in het Zwarte meer bij Flevoland een object dat bestaat uit lijntjes van aan paaltjes bevestigd riet die een bepaald patroon weergeven. Paul de Kort (Den Helder, 1961) is de Land-Art kunstenaar die dat daar aanbrengt, een project met de titel ‘Pier+Horizon’ dat in het najaar gereed moet zijn. Pier+Horizon is een variant op ‘Pier en oceaan’, een abstract schilderij van Piet Mondriaan uit 1914. Dat bestaat uit een wirwar van streepjes zonder direct zichtbare ordening. Landschapskunstenaar Paul de Kort neemt de Mondriaanstreepjes als uitgangspunt, maakt ze tastbaar en projecteert zo een abstractie van de werkelijkheid op de werkelijkheid. En dat in een land, dat van Friesland tot Zeeland zelf één groot historisch Land Art project is.