David Hockney bij Lucian Freud in het atelier.
Copyright: omayra-amador.blogspot.nl
De meeste schilders – ik ben er zelf ook zo een – schilderen snel als ze een portret maken. Geen geklets, doorwerken. Anders wordt het voor degene die poseert, een eindeloos gedoe. Lucian Freud niet, die hield ervan zijn modellen zo lang mogelijk om zich heen te houden. Die kletste wat af. De schilder David Hockney ervoer dat toen hij zich door Freud liet vereeuwigen. Hoe Freud hem steeds dichter naderde, met zijn neus op zijn gezicht om de kleur van zijn huid te bestuderen. Hockney niet, die schildert zwijgend door als hij een portret maakt. Wat zegt dat over kunst? Over hoe we naar kunst kijken? Heel veel. Als we weten hoe het er in het atelier van Lucian Freud aan toe ging, hoe hij schilderde, heb je de neiging om op dezelfde manier een portret of zelfportret van Freud te benaderen. Met je neus er bovenop en kijken naar de details, wat voor kleuren er in een levende mensenhuid zitten. Wat een rijke wereld, waar je anders te snel, te achteloos aan voorbij loopt. Je weet toch wel dat het belangrijke kunst is, dus hoef je er niet meer over na te denken. Niet meer goed naar te kijken. Maar dan mis je alles.
De anekdote over Freud en Hockney is te lezen in ‘Wijd Open Ogen. Stukken over kunst en kijkplezier’ van Gijsbert van der Wal. Met groot enthousiasme trekt hij ons de kunstwereld binnen. Niet op een formele manier, maar als iemand die zich steeds verbaast. Gijsbert van der Wal (Nijmegen, 1977)leerde tijdens zijn studie kunstgeschiedenis in kaders en hokjes te denken. Maar in de essays in zijn boek verwerkt hij juist veel persoonlijke belevenissen met kunst, interviews met kunstenaars en kunstkritiek. Zoals zo’n anekdote over David Hockney en Lucian Freud. Bij Piet Sebens zaagt hij bijvoorbeeld door over de vraag waarom deze Groningse schilder nog ouderwetse stillevens schildert alsof er geen moderne kunst bestaat. Sebens schildert helemaal geen ouderwetse stillevens. Wie dat denkt, kijkt niet goed. Gijsbert van der Wal zaagt verder en krijgt een antwoord dat hem anders doet kijken. En wij kijken met hem mee.
Gijsbert van der Wal: ‘Wijd Open Ogen. Stukken over kunst en kijkplezier’ 396 pagina’s Uitgeverij De Bezige Bij. 32,50 euro.