1103 Iets van geluk

Visualia 1103 Lartique
Jacques Henri Lartique: Moi et Germaine. Autochrome (1919)
copyright: 2016 – FOAM Amsterdam

De kleurenfoto’s van Jacques Henri Lartique (1894-1986) lijken op polaroids uit een tijd toen er nog helemaal geen kleurenpolaroid bestond. We zien een jonge vrouw met een parasol, een veld met rode anemonen, een vrolijk rennend hondje met vier poten in de lucht, twee vrouwen, gekleed in complementaire kleuren. Want kleur was in het leven van de Franse fotograaf Lartique iets bijzonders. ‘Moi et Germaine Boivin’ heet de foto, januari 1919 in Chamonix. Autochrome, staat er bij. Je gaat steeds dichter met je neus op de foto’s van Lartique staan. Dat komt door hun ongewoon ontspannen onderwerpen, vaak met jonge vrouwen in verrassende composities. Je merkt dat je onwillekeurig langer staat te turen naar Moi et Germaine. Wie is moi? Jacques Henri Lartique natuurlijk. Hij heeft zich als vrouw verkleed en kijkt ons uitdagend aan.

We bestuderen zijn gezicht en ontdekken de pastelgroene en roze kleuren die zich herhalen in de noppen van de rokken van Lartique en Germaine, maar ook in de korrels van alles eromheen. In de gezichten, de handen, in alles zien we die minuscule stipjes terug. Daardoor vervagen de grenzen tussen de vormen een beetje, wat een schilderachtig effect geeft.

Jacques Henri Lartique kennen we natuurlijk vooral van zijn zwart-wit foto’s van beweging. Zoals van voorbijstuivende racewagens, van de vrouw die met haar benen in de lucht een trap afstuitert, de tennisspeelster die met bal en al van de grond komt. Het is hoogst experimenteel; tenslotte was Lartique een belangrijke fotopionier.
In totaal telt de nalatenschap van Lartique 117.577 zwart-witnegatieven en kleurenpositieven. Bijna 40 procent daarvan bestaat uit kleurenfotografie. In het begin paste hij autochrome toe, een procédé waarbij gekleurde korrels van aardappelzetmeel alle bestaande kleuren konden suggereren.
Wat deze foto’s uitstralen is iets van geluk. In Lartique’s leven, toen persfotografen en oorlogsfotografen zich de benen uit het lijf liepen om alle oorlogen en rampen in de wereld zo realistisch en dramatisch mogelijk te vereeuwigen, vroeg hij zijn modellen om hun mooiste kleren aan te trekken en op het lieflijkste plekje in de Franse zon te gaan staan waar ze een vrolijke rondedans aangingen met licht en kleur.

‘Jacques Henri Lartique. Life in Colour’ FOAM, Keizersgracht 609, Amsterdam Open: ma-wo en za-zo 10-18 uur, do-vr 10-21 uur. T/m 3 april 2016.

 

Over Eric Bos

Eric Bos Eric Bos (Den Haag - 1942) is beeldend kunstenaar,schrijver, docent en journalist. Schrijft essays, romans en non-fictie. Woont in Groningen.

Warning: count(): Parameter must be an array or an object that implements Countable in /srv/users/serverpilot/apps/visualia/public/wp-includes/class-wp-comment-query.php on line 399

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *